Projektowanie samolotów Część 1
Producent:
Jerzy Henryk Teisseyre urodził się 26.11.1902 r. we Lwowie, gdzie przeżył lata młodzieńcze. Zaledwie bowiem zdążył zostać gimnazjalistą, rozpoczęła się I wojna światowa, potem w listopadzie 1918 r. poszedł do wojska by walczyć o wschodnie granice Polski. Zdemobilizowany w stopniu kaprala piechoty, w 1921 r. zdał maturę i wstąpił na Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej. Jeszcze jako student wyjechał wiosną 1925 r. do Poznania, gdzie rozpoczął pracę w biurze konstrukcyjnym Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów ”Samolot”. Trafił pod opiekę dyrektora naczelnego wytwórni inż. Piotra Tułacza. Pracował wtedy z Augustem Bobkiem nad projektem pierwszego w naszym przemyśle lotniczym samolotu Sp-I. Jerzy Teisseyre wykonał wszystkie obliczenia konstrukcji.Wrócił do Lwowa po inżynierski dyplom, który otrzymał wiosną 1926 r. i wyjechał na staż do Francji. Praktykował jako robotnik w fabrykach silników lotniczych Gnôme-Rhône, Lorraine-Dietrich i Hispano-Suiza, zaś wieczorami studiował na paryskiej Sorbonie aerodynamikę i mechanikę lotu. Wrócił do kraju w połowie 1928 r. Został samodzielnym konstruktorem w wytwórni samolotów Zakładach Mechanicznych Plage & Laśkiewicz w Lublinie. Szefem biura konstrukcyjnego był inż. Jerzy Rudlicki. Teisseyre pracował przy projekcie samolotu pasażerskiego Lublin R-XI. Potem wraz z inż. Marianem Bartolewskim konstruował Lublin R-XII, jedyny powstały w tym zakładzie samolot sportowy. Później wspólnie opracowali własnej konstrukcji samolot sportowy dla Lubelskiego Klubu Lotniczego oznaczonego LKL-2.W lipcu 1930 r. inż. Jerzy Teisseyre przeniósł się do Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej, gdzie zaproponowano mu stanowisko szefa biura obliczeniowego i jednocześnie powierzono kierowanie badaniami w powstałym tunelu aerodynamicznym. W tym czasie trwały w Białej próby samolotu szkolno-myśliwskiego PWS-11, szkolnego PWS-12 bis. Inż. Teisseyre współuczestniczył też w badaniach łącznikowego PWS-6 i samolotów pasażerskich PWS-20 bis oraz PWS-21. Na zakończenie swej trzyletniej pracy w Białej Podlaskiej przebadał jeszcze w tunelu aerodynamicznym model samolotu pocztowo-pasażerskiego PWS-54.Pracując w PWS inż. Teisseyre zaprojektował wraz z Augustem Bobkiem-Zdaniewski bardzo interesujące rozwiązanie opuszczanego w locie usterzenia kierunkowego. W próbach na przerobionym samolocie Lublin R-XIII stwierdzono, że zwiększa to skuteczność steru przy wyprowadzaniu z korkociągu, a ponadto zapewnia niezakłócone pole ostrzału do tyłu. Pomysł opuszczanego usterzenia został w 1934 r. opatentowany (nr 19754) w polskim Urzędzie Patentowym, a w 1936 r. rozszerzony (nr 22983) na wyłączność m.in. w Anglii, Francji, Niemczech, Włoszech i USA. Niestety stanowisko władz zahamowało dalsze prace nad rozwinięciem pomysłu.
Sklep: tezeusz.pl
Cena:
120.00
129.78
PLN
Przejdź do sklepu