Postępy ftyzjatrii i pneumonologii Tom 1 do 2
Producent:
Dzień 25 listopada 1967 roku przyniósł wiadomość o śmierci prof. dr. med. Stanisława Hornunga – jednego z najwybitniejszych działaczy, naukowców i dydaktyków oraz organizatorów w walce z gruźlicą w Polsce. Stanisław Hornung urodził się w 1902 r. we Lwowie. Maturę zdał w tamtejszym Gimnazjum im. Jana Długosza, następnie wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza, który ukończył go w 1925 r. W międzyczasie, jako student zaczął pracę w Zakładzie Teoretycznym Patofizjologii u prof. Mariana Frankego. Uzyskawszy tytuł doktora wszech nauk lekarskich został wolontariuszem w Klinice Chorób Wewnętrznych, którą kierował prof. Roman Rencki. Od 1931 r. objął kierownictwo oddziału gruźliczego i poradni przeciwgruźliczej przy klinice. Wówczas zaczął Hornung opracowywanie metod akcji masowej zwalczania gruźlicy opierając się na wynikach badań naukowych. Był jednym z nielicznych we Lwowie inicjatorów „Opieki Zdrowotnej” nad młodzieżą akademicką, a także badań rentgenowskich oraz twórcą prototypu półsanatoriów dla studentów chorujących na gruźlicę. Model ten był realizowany i stopniowo wdrażany w życie na terenie kraju, a później już i poza jego granicami. W czasie wojny Stanisław Hornung był aktywnym działaczem i prekursorem akcji związanej ze zwalczaniem gruźlicy na wsi oraz twórcą Ruchomej Poradni Przeciwgruźliczej, która docierała w najdalsze środowiska wiejskie, wykrywając chorobę. Tom 1 - 236 s. 1956 r. Tom 2 - 198 s. 1957 r.
Sklep: tezeusz.pl
Cena:
28.00
30.28
PLN
Przejdź do sklepu