Szkice historyczne, Tom I-VI, reprint z ok. 1901r.
Producent:
Szkice historyczne, serya pierwsza, wydanie IV z pięcioma rycinami, Warszawa 1901r., 337s.Szkice historyczne, serya druga, wydanie IV z czterema rycinami, Warszawa 1901r., 316s.Wojna moskiewska r.1654-1655, serya trzecia, Warszawa 1910r., 443s.Wojna szwecka w roku 1655 i 1656, serya czwarta, z dziewiętnastoma rycinami, Poznań 1913r., 495s.Wojna brandenburska i najazd Rakoczego w roku 1656 i 1657, serya piąta z siedemnastoma rycinami, Lwów-Warszawa 1917r., 439s.Wojny duńskie i pokój oliwski 1657-1660, serya szósta z dwunastoma rycinami, Lwów 1922r., 650s. Ludwik Kubala (ur. 9 września 1838 w Kamienicy, zm. 30 września 1918 we Lwowie) – polski historyk, nauczyciel.Ludwik Kubala urodził się 9 września 1838 r. w Kamienicy. Tam, jak również w zakupionej przez jego rodziców w 1838 r. Łukowicy Łapczyńskiej, przyszły historyk spędził swoje dzieciństwo i wczesną młodość. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Starym Sączu, a w latach 1849-1855 do gimnazjum w Nowym Sączu. Klasę VIII przerabiał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W 1857 r. zdał egzamin dojrzałości i zapisał się na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Już jednak po roku nauki w Krakowie przeniósł się na Uniwersytecie w Wiedniu , gdzie rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym (1858-1861). Brał udział w pracach organizacyjnych powstania styczniowego. Był szefem policji powstaniowej w Krakowie, za co uwięziono go na dwa lata w więzieniu w Josephstadt (15 grudnia 1863 – 18 listopada 1865). W 1863 roku wydał broszurę Uwagi przez Pewnego, w której krytykował Rząd Narodowy[1]. W 1869 z wielkimi trudnościami, mimo posiadanego doktoratu, rozpoczął pracę jako suplent w III gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. Dopiero w 1872 zdał egzamin na nauczyciela, co opóźniło pisarstwo historyczne rozpoczęte podczas uwięzienia. We wrześniu 1872 wraz z Dominikiem Machnowskim zostały pierwszymi nauczycielami nowo otwartego niższego 4-klasowego C. K. Gimnazjum w Złoczowie[2].W latach 1880-1881 opublikował dwa tomy szkiców historycznych, które przyniosły mu sławę i popularność. Pod ich wpływem Henryk Sienkiewicz odstąpił od pisania powieści o Władysławie Warneńczyku i stworzył Trylogię. W połowie XX w. szkic Poselstwo Puszkina w Polsce zainspirował także Władysława Zambrzyckiego do napisania antymoskiewskiej powieści W oficynie Elerta. Twórczość Ludwika Kubali liczy kilkaset pozycji. Brak jednak do dziś jej solidnego naukowego opracowania oraz wnikliwej oceny.W 1903 był prezesem Towarzystwa Historycznego we Lwowie[3]. W ostatnim okresie życia był bibliotekarzem w Bibliotece Pawlikowskich we Lwowie. Trzy tygodnie przed śmiercią z okazji 80 urodzin Uniwersytet Franciszkańskinadał mu tytuł doktora honoris causa. Miasto uczciło jego pamięć, nadając jego imię ulicy w centrum Lwowa (obecnie - 2013 - ul. Romana Szuchewycza).Ludwik Kubala został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Jego rękopisy wzbogaciły lwowskie Ossolineum.Jego żoną od 1875 była Leona z domu Trzcińska herbu Pobóg (1853-1934), z którą miał dwóch synów Tomasza[4] i Wawrzyńca (1885-1967, doktor praw, wiceprezydent Lwowa)[5][6] i dwie córki: Marię i Jadwigę Próchnicką[7]. Był stryjem braci Władysława (1891-1941, podpułkownik intendentury) i Kazimierza (1893-1976, major pilot) Kubalów[8].
Sklep: tezeusz.pl
Cena:
650.00
702.98
PLN
Przejdź do sklepu